ЛемСловник - LemSlownyk






ЛемСловник

Перши інтернетови спис словництва лемківского
Pierwszy internetowy spis słownictwa łemkowskiego
 ЛемСловник - LemSlownyk
 ЛемСловник - LemSlownyk
 ЛемСловник - LemSlownyk
д Д



да   -   niech  archaizm zachowany z czasów
   wspólnego języka Słowian, występujący już tylko
   w złożeniach niosących zapowiedź czasu
   przyszłego
давати   -   dawać 
давен   -   (arch.) dawny np. з  давен  давна  - 
   z dawien dawna
Давид   -   imię  męskie
давити  (ся)   -   dławić (się),  dusić (się)
давніжше,  давнійше   -   dawniej
давни/й   -   dawny
давнина   -   dawność,  dawne czasy
давно   -   dawno
даґде   -   gdzieś  (dla czasu przyszłego)
даде   -   gdzieś  (dla cz. przyszłego)
дазраз,  да з раз  -   pewnego razu,  kiedyś  (dla czasu
   przyszłego)  дазраз  приіхам  до  вас – kiedyś
   przyjadę do was
дай   -   daj
Дай Боже здравя   -   Daj Boże zdrowia
Дай Боже щасливу годину   -   Daj Boże szczęśliwą 
   godzinę
Дай Боже щесьця   -   Szczęść Boże
дайже   -   dajże
Дай (Пане) Боже (доброго) здоровя,
   здравя  (здравичка)   -   Daj Panie Boże 
  (dobrego) zdrowia (zdróweczka)
дайчыти   -   wypraszać,  molestować o coś,
   powtarzać namolnie  „daj, daj i daj”
даколи,  да коли   -   kiedyś (w przyszłości). 
  W języku polskim słowo „kiedyś” jest neutralne pod
    wzgl. czasu. Natomiast w języku łemkowskim 
    „даколи” wymusza formę czasu przyszłego
   „буде”. Jest to ogólna prawidłowość dla określeń
     czasu, zawierających cząstkę „да”
даколи   -   kiedykolwiek.  Jedynie w tym
    znaczeniu i w formie pytającej słowo to może
    być użyte w czasie przeszłym np.:  „ци  чул'  єс
    даколи о страхопуті” –  czy słyszałeś
    kiedykolwiek o straszydle
дакотри/й,  да котри/й   -   któryś  - plus forma
    czasu  przyszłego
дакто,  дахто   -   ktoś - plus czas przyszły.  Tylko
    w formie pytającej można użyć w czasie
    przeszłym.  Np. ци был' дахто дома, (lub ци 
    был' хтоси дома)  -  czy był ktoś w domu ?  Nie 
    można np. powiedzieć коли  єм  пришол' та
   дахто юж там был'. Musimy użyć  formy
   typowej dla czasu przeszłego i teraźniejszego
   коли  єм  пришол' та хтоси юж там был'  -
   kiedy przyszedłem to ktoś tam był
дакус   -   troszkę,  odrobinę
дале   -   dalej
дале   -   nadal
да-ле,  дай ле   -   daj no
далекій   -   daleki
далеко   -   daleko
далечына   -   dalekość,  daleka odległość
далечынь   -   b. daleko
Дальйова   -   nazwa wsi
дальше   -   dalej
дальше   -   nadal
дальши/й   -   dalszy
Дамян   -   imię męskie
Данько   -   imię męskie
дар   -   dar
даребак   -   leń,  próżniak,  drań
дары   -   dary
дармо   -   darmo
дармове   -   darmowe
дармоід   -   darmozjad
дармувати   -   obijać się,  nic nie robić,  tracić
   czas na darmo
даровизна   -   darowizna
даруватель   -   darczyńca
дарувати   -   darować
дарунок   -   podarunek
дати   -   dać
дах   -   dach
дахівка   -   dachówka
дахто,  да-хто   -   ktoś - plus czas przyszły
дачыє,  да-чыє   -   czyjeś - plus czas przyszły
дашто,  да-што   -   coś - plus czas przyszły
даяк,  да-як  (буде)   -   jakoś  (to będzie  np.)
даякє,  да-якє   -   jakieś – plus czas przyszły
дбати   -   dbać
дбачи/й   -   dbający
два   -   dwa
двадцет   -   dwadzieścia
дванадцет   -   dwanaście
двер   -   drzwi. Rzadko używana poetycka forma. 
  Być może obok liczby mnogiej była tu kiedyś 
  również liczba pojedyncza, oznaczająca drzwi 
  jednoskrzydłowe, albo jedno ze skrzydeł drzwi
  dwuskrzydłowych.
двери   -   drzwi
дві   -   dwie
двійка   -   dwójka
двійнята   -   bliźnięta,  lub gliniane naczynie typu
    dwojaki
двір   -   dwór,  podwórko
двіста   -   dwieście
двигати   -   dźwigać
двигнути   -   dźwignąć,  podnieść
двоє   -   dwoje
двоі   -   dwoje w odniesieniu do liczby mnogiej
   np. двоі  двери
двоіти   -   zwracać się do kogoś przez „wy” – czyli 
   w drugiej osobie liczby mnogiej
дворец   -   dworzec,  pałacyk
дворичняк,  дворічняк   -   koń dwuletni
двох   -   dwóch
двоякє   -   dwojakie,  dwóch rodzajów, dwa różne,
   o dwóch zastosowaniach  itp
двоякы   -   l. mn. od  двоякє.  Dotyczy 
   rzeczowników występujących tylko w liczbie 
   mnogiej  )  np.  двоякы двери  -  dwojakie drzwi
двояко   -   dwojako,  na dwa sposoby
двоячкы,  двійнята   -   dwojaczki
де   -   gdzie
дебр   -   dziki ostęp,  niedostępne miejsce
дебря,  дебры   -   liczba mnoga od  дебр
дебы,  де-бы,  деж -бы   -   gdzież by
девясин   -   dziewięćsił
девят   -   dziewięć
девятдесят   -   dziewięćdziesiąt
девятнадцет   -   dziewiętnaście
девятсто   -   dziewięćset
деж   -   gdzież
дежбы,  деж-бы   -   gdzież by
де зме   -   gdzie jesteśmy.  Де зме были  znaczy 
   jednak „gdzie byliśmy”
декади,  де-кади   -   nieprzetłumaczalne połączenie
   słów „gdzie” i „którędy”,  zbliżone do słów 
   „miejscami” lub „tu i ówdzie”
деко   -   deko,  dekagram
деколи,  де-коли   -   nieprzetłumaczalne połączenie
   słów  „gdzie” i „kiedy”  zbliżone znaczeniem do
   słów „niekiedy”, lub „niektórymi czasy”
декувати  (ся)   -   okopywać się,  w znaczeniu 
   pejoratywnym „kryć się”,  „ukrywać”
декунок   -   okop  (prawdop. z niemieckiego)
деликатне   -   delikatne
деликатні   -   delikatnie
делины,  дылины,  дылі   -   podłoga z desek, 
   odpowiednik staropolskiego „dyle”
делия   -   delia  pot.  obszerna,  lub zbyt szeroka 
   odzież
де-м,  де єм   -   gdzie jestem.  W złożeniu де-м был'
   znaczy to „gdzie byłem”
Демко   -   imię męskie,  zdrobnienie od  Дамян
ден   -   dzień
денко,  денце   -   denko,  małe dno
денне   -   dzienne
денне   -   denne
денні,  денно   -   dziennie
денце,  денко   -   denko
деревлянкы  >  деревянці
дерево   -   drzewo
деревце,  деревко   -   drzewko
деревяне   -   drewniane
деревянка   -   duża chusta z twardego, 
   nieprzyjemnego materiału,  zarzucana czasem na
   konia,  lub używana  przez biedaków
деревянці,  деревлянкы   -   drewniaki
держава,  государство   -   państwo
держак   -   dłuższa część cepa  lub ogólnie część 
   czegoś co trzyma się „dzierży” w rękach,  np. 
   trzonek grabi,  motyki itp.
держати   -   trzymać,  dzierżyć
дерно,  дерня   -   darń
дерня   -   darń
дерти   -   drzeć
дерти  ся   -   drzeć się, niszczyć - o płótnie,
   odzieży,  obuwiu
дерти  ся   -   krzyczeć,  wrzeszczeć,  drzeć się
дертя   -   darcie (np. pierza)
дес,  де-с,  де єс   -   gdzie jesteś,  ale w złożeniu 
   де-с  был'  oznacza „gdzie byłeś”
деси   -   gdzieś
де сте   -   gdzie jesteście, ale w złożeniu  де сте
   были oznacza „gdzie byliście”
десят   -   dziesięć
десятеры   -   l. mn. od десятеро.  Dotyczy 
   rzeczowników występujących tylko w liczbie 
   mnogiej np. „десятеры  сподні”
десятеро   -   dziesięcioro
десятина   -   dziesięcina,  dziesiąta część
дехеть   -   dziegieć
дехтяр   -   dziegciarz
дечыє,  де-чыє   -   określenie pośrednie między 
   „czyjeś” a „któreś”.  Nieprzetłumaczalne 
   złożenie  słów „gdzie” i „czyje”,  zbliżone do 
   pojęcia „coś  należące do niektórych”
деякє,  де-якє   -   nieprzetłumaczalne połączenie
   słów „gdzie” i „jakie” zbliżone znaczeniem do 
   „pewne”, „niektóre”
дзвін   -   dzwon
дзвінка   -   dzwonka,  karo
дзвінкє   -   dźwięczne
дзвінкувате   -   w kształcie dzwonki
дзвінник   -   dzwonnik
дзвінниця   -   dzwonnica
дзвонити   -   dzwonić
дзвонок   -   dzwonek
дзвоночкы,  дзвіночкы   -   dzwoneczki  (kwiatki)
дзвоняр   -   ludwisarz,  lub dzwonnik
дзеленкати   -   dzwonić z rzadka małym dzwonkiem
дзендзелия   -   ziele
дзен(ь)кати   -   dzwonić  z  lekka,  lub małym 
  dzwonkiem
дзецко,  дітина   -   dziecko
дзірґати  ся   -   wieszać się na kimś,  w sposób dla
   niego uciążliwy,  lub na czymś np. na gałęzi, płocie
   itp.
дзірґнути  ся   -   zawisnąć na kimś lub na czymś
дзин   -   dzyń
дзини  -   dzyń
дзюба   -   dziób  ptasi,  lub np. ząb u grabi
дзюбате   -   z dużym dziobem, lub w kształcie dzioba
дзюбина   -   ?
дзюбы   -   zęby u grabii (lub oczywiście l.mn. od
   дзюба - dziób)
дзюра,  діра   -   dziura
дзюраве,  діраве   -   dziurawe
дзюравити   -   dziurawić
дзюрчати   -   o wodzie ciurkającej np. po kamykach
дзя,   ходити  дзя   -   włóczyć się  дзяворе, 
   дзяпринде гнеска ту -  заран інде  
   prawdopodobnie z języka Romów
дзябрати  > цяпрати
дзяд   -   dziad,  biedak, żebrak
дзяд   -   śmieć drobny  дзяд мі влетів до ока 
   coś mi wpadło do oka
дзядивка,  дзядівка   -   biedna,  czasem kaleka
  kobieta, żebraczka.  
дзядивка   -  „weselna funkcja” mężczyzna przebrany
   za starą żebraczkę usiłuje zastąpić Pannę Młodą u 
   boku Pana  Młodego.  Daje za wygraną po
   otrzymaniu wykupu  (najczęściej butelki wódki)
дзямены  компери   -   ziemniaki puree
дзямити   -   rozgniatać na „puree”  (głównie o
   ziemniakach)
дзьвакати   -   żuć
дзьвандати   -   ględzić
дзьопа   -   chustka na głowę
дзьопа   -   żartobliwie dziewczyna,  lub kobieta
дів,  діл'   -   dział  pierwotni prawdopodobnie wód,
   później nazwa góry,  która z czasem straciła związek
   z działem wodnym
діва   -   dziewica
дівиця   -   dziewica
дівка   -   córka
дівка   -   panna
дівоче   -   panieńskie
дівча   -   dziewczę,  dziewczyna
дівчатиньскє   -   dziewczyńskie,  odnoszące się do 
   dziewcząt
дівчатиско   -   dziewczynisko,  bez lekko 
   pejoratywnego wydźwięku jakie to słowo ma w j.
   polskim.  Wyrośnięta  dziewczyna przed 
  dojrzewaniem.  Kobiecy „wyrostek”
дівчыти   -   być panna do wzięcia.  Dosł. „pannić”
дідивскє   -   dziadkowe,  będące własnością Dziadka,
   lub spadkiem po nim
дідо   -   dziadek
дідо   -   mąż  ciotki,  czyli siostry ojca lub matki. 
   Obecnie  w całkowitym zaniku na korzyść nazwy 
   уйко – wujek. Widać tu wyraźnie pokrewieństwo
   z rosyjskim  дядя w odróżnieniu od „дєдушка”
   – dziadek
дідовизна   -   spadek po dziadku
діжа   -   dzieża, drewniane półokrągłe koryto 
   wykonane z jednego kawałka liściastego,
   miękkiego drewna  do wyrabiania ciasta
діжка   -   mała dzieża
діліня   -   dzielenie
ділити   -   dzielić
діл'о   -   dzieło,  robota
діра,  дзюра   -   dziura
діраве,  дзюраве   -   dziurawe
діравити,  дзюравити   -   dziurawić
дірав(л)іня,  дзюрав(л)іня   -   dziurawienie
діти   -   dzieci
дітина,  дзецко   -   dziecko,  dziecina
дітиняче   -   dziecięce
діти  ся   -dziać się w znaczeniu akcji
діти ся   -   zapodziać się gdzieś
дітяче,  дітиняче   -   dziecięce
дія   -   akcja,  tok  np. powieści,  przedstawienia
діяльнист,  діяльніст   -   działalność
діяня   -   działanie
діятель,  діяч   -   działacz
діяти   -   działać
діяч   -   działacz
дивак   -   dziwak
дивацтво   -   dziwactwo
дивити  ся,  дувувати  ся   -   dziwić się
дивы   -   dziwy  чуда-дивы  cuda - niewidy
дивне   -   dziwne
дивні   -   dziwnie
дивовиско   -   dziwowisko,  dziwaczne 
   widowisko
дивота   -   dziwota  не дивота – nic dziwnego,  
   nie ma się co dziwić
дивувати  ся,  дивити ся   -   dziwić się  
диганяти   -   gonić,  doganiać
дигінці   -   gonitwa  в  дигінці  w gonitwie,  robić
   coś  „w biegu”,  być zaganianym
дигінчыти   -   gonić,  biec
дигонити   -   dogonić
диння,  діння   >  до дня 
диждати,  діждати   -   doczekać
дизрити,  дізрити   -   dojrzeć  wzrokiem,  lub 
   dopilnować
дийна,  дійна   -   dojna (krowa najczęściej)
дийник,  дійник   -   skopek,  naczynie do dojenia
ди(й)ти,  дыйти   -   dojść
дик   -   dzik
дикі/й   -   dziki
дикій  потик,  дикый  потік   -   potok,  który
   nanosi skały
дико   -   dziko
дикун   -   dzikus
дим,  дім   -   dom
димениці,  тімениці   -   ciemieniucha,  tłusty łupież
   na głowie niemowlęcia
димениця   -   gula w pachwinie,  powiększenie
   węzła chłonnego  np. gdy ktoś długo kuleje 
   przesilając nogę
диння,  дидня,  дідня  >  до дня
диставати,  діставати   -   dostawać,  otrzymywać
диставати,  діставати   -   sięgać
дистати,  дістати   -   dostać,  otrzymać
дистати,  дістати   -   sięgnąć
дисципліна   -   dyscyplina
дитхнути,  дітхнути   -   dotknąć
дитхнути  ся   -    tknąć  ани-м  ся  го  не  дитхнул' 
а  він  повідат  же я  го  побил'  nawet go nie 
   tknąłem, a on mówi, że go pobiłem. 
дитхнути  ся   -   dotknąć szybko i z obawą (lub 
   niechcący)  np. rozpalonej płyty pieca
дич   -   dzicz
дича,  дичатко   -   dziczek
дичати   -   dziczeć
дичка   -   dziczka,  dzikie (i o cierpkich owocach) 
   drzewo owocowe
дыбати   -   dybać
дыбы   -   dyby
дылі   -   podłoga z desek,  dyle
дылины   -   podłoga z desek,  dyle
дым   -   dym
дымити  ся   -   dymić się
дырва   -   drwa, drzewo (na opał)  w l. poj.  дровно
   w znaczeniu  polano
дырвутня,  дровітня,  древутня   -   drewutnia
дырґати   -   drgać,  trząść
дырґніня   -   drgnięcie
дырґнути   -   drgnąć
дых   -   dech,  oddech
дыхавиця   -   dychawica,  astma
дыхавични/й   -   dychawiczny,  astmatyczny
дыхати   -   oddychać
дыхнути   -   dychnąć,  odetchnąć
дыхтіти   -   ledwo się trzymać.  Oznacza, że coś
   się ledwo dostrzegalnie porusza  „wisi” i lada 
   chwila może się przerwać,  np  warstwa mchów 
   na trzęsawisku,  zawalić np  pochyła ściana 
дыхтиско   -   trzęsawisko
дышлик   -   dyszel u pługa
дышель   -   dyszel
днес(ка),  гнеска   -   dzisiaj
дно   -   dno
до   -   do
добати   -   dłubać
доберати  ся   -   dobierać się
добивати   -   dobijać
добивати  ся   -   dobijać się
добити   -   dobić
добыток   -   dobytek
добыча   -   zdobycz
добре   -   dobre
добри,  добрі   -   dobrze
добри,  добрі   -   o mało co  добри-м не здурил'  
   o mało nie zwariowałem
Добриден,  Добри/й ден   -   Dzień dobry
добри/й   -   dobry
добрицькє,  добріцькє   -   b. dobre,  takie dobre,
   że ach
добро   -   dobro
доброді(я)тель   -   dobroczyńca,  dobrodziej
доброта   -   dobroć
добудити  (ся)   -   dobudzić kogoś  не міг єм ся 
   го добудити  -  nie mogłem go dobudzić
добудувати   -   dobudować
доважыти   -   doważyć
довг   -   dług
довгаве   -   długawe
довгє   -   długie
довгі/й   -   długi,  czasem o wężu,  którego lęk
   nie pozwala nazwać po imieniu
довго   -   długo
довезти   -   dowieźć
довести   -   dowieść
довж   -   b. długie
довжен   -   dłużny
довжыня   -   b. długie
довжынь   -   b. długie
довжник   -   dłużnik
довідати  ся   -   dowiedzieć się
довіря   -   zaufanie
довлечы   -   dowlec
дово   -   w dół
довобриш,  довобріш   -   brzuchem na dół
догваряти  ся   -   kłócić się z lekka,
доглядати   -   doglądać
догодити   -   dogodzić
догорити,  догоріти   -   dopalić się
дог(л')упати  ся   -   domyślić się (wreszcie) 
   z wnioskiem „ale byłem głupi” (przedtem)
додавати   -   dodawać
додати   -   dodać
додерти   -   dodrzeć,  doniszczyć do końca 
   odzież, obuwie itp.
до дня,  диння   -   przed świtem,  zanim wstanie
   świt. Praktycznie o świcie,  żeby być np. na polu gdy 
   już się rozwidni całkowicie i będzie można 
   przystąpić do pracy
додуркати  ся   -   dobić się,  dostukać do kogoś 
   np. w zamkniętym domu
доєден   -   co do jednego
дозерати   -   doglądać,  pilnować
доіти   -   doić
дойдж,  дощ   -   deszcz
доказувати   -   dokazywać
докаль,  докля   -   dopóki
докы   -   dopóki
доклиіти   -   dokleić
докля   -   dopóki,  lub do którego miejsca
доконати   -   dokonać
докопати  ся   -   dokopać się
докраяти,  докроіти   -   dokroić
докрутити   -   dokręcić
докупити   -   dokupić
докучати   -   dokuczać
долігати   -   dolegać
доливати   -   dolewać
доливка   -   dolewka
долина   -   dolina
долину   -   w dół 
дол'о   -   w dół,  albo na dole
дол'ов   -   w dół,  do dołu
дол'он   -   dłoń
дол'ото   -   dłuto
доля   -   dola,  los
дом,  дим,  дім   -   dom
дома   -   w domu
домашнє   -   domowe
домів,  домю   -   do domu
домове   -   domowe
домовити  ся   -   domówić się
домя,  до мя,   -   do mnie
донести   -   donieść
доновинкы,  преднивок   -   przednówek
доносити   -   donosić
доправды   -  doprawdy,  naprawdę
доперати   -   dopierać,  np. duży palec do czubka
   buta
доперти   -   doprzeć,  docisnąć
допіро   -   dopiero
допити   -   dopić
доповісти   -   dopowiedzieć
допомагати   -   dopomagać
допомочы   -   dopomóc
допоприти   -   dopieprzyć
допрах   -   kruk
доптати   -   deptać
допустити   -   dopuścić
допущати   -   dopuszczać
дора   -   mały chlebek poświęcany w trakcie mszy
   dzielony na malutkie kawałeczki, który zostaje
   z komunii przyjmowanej przez księdza i otrzymują 
   go wierni
дораб(л)яти   -   dorabiać
дораб(л)яти  ся   -   dorabiać się
дорада   -   rada,  porada,  doradzenie komuś
дораджати   -   doradzać
дорадити   -   doradzić
дораз,  одраз   -   od razu
дорастати   -   dorastać
дораховувати   -   doliczać
дорахувати   -   doliczyć
дорвати   -   dorwać
доривнати,  дорівнати   -  dorównać
дорижка,  доріжка   -   dróżka
доризати,  дорізати   -   dorżnąć drzewo
доризати,  дорізати   -   dorżnąć np. chorą krowę
Дорка   -   imię kobiece
доробити   -   dorobić
доробок   -   dorobek
дорога   -   droga
дорогі/й   -   drogi, o wysokiej cenie
дорогі/й   -   drogi czyjemuś sercu
дорого   -   drogo
дорогове   -   drogowe
дорогоцінне   -   drogocenne
дорожав/а   -   b. drogie
дорожыня,  дорожынь   -   b. drogie
дороснути   -   dorosnąć
доручати   -   doręczać
доручыти   -   doręczyć
дост   -   dość
доста,  дост   -   dość
доставати,  диставати   -   dostawać, 
   otrzymywać, sięgać
достати,  дистати   -   dostać,  otrzymać,
   dosięgnąć
дося,  до  ся   -   do siebie
досягнути   -   dosięgnąć,  osiągnąć
доталь   -   dopóty
дотамаль  -  dotąd  w znaczeniu przestrzennym,
   ale oznaczającym większy dystans niż  дотля/доталь
дотесати   -   dociosać (do końca)
дотігати   -   dociągać
дотинати   -   docinać  (dopasowywać cięciem)
дотиснути   -   docisnąć
дотыкати   -   dotykać
дотычыти   -   dotyczyć
дотычне   -   dotyczące
дотля   -   dopóty,  dotąd  w znaczeniu czasowym,
   lub  przestrzennym
дотя,  до  тя   -   do ciebie
дотяти   -   dociąć  
дохопити,  дихопити,  дыхопити   -   dorwać 
   kogoś/coś w swoje ręce
дохтор   -   doktor
доцяп   -   całkiem
дошыти   -   doszyć,  dokończyć szycie, lub 
   doszyć np. kieszeń
дошка,  дощка   -   deska
дошмарити   -   dorzucić  (czegoś),  lub  dorzucić 
   gdzieś (np. kamieniem)
Дошно   -   nazwa wsi
дощ,  дойдж    -   deszcz
дощечка   -   deseczka,  deszczułka
дощове   -   deszczowe
дояр/ка   -   dojar/z,  /ka
драб   -   drab,  często w znaczeniu nie wzrostu,
   lecz negatywnych cech osobowości,  ktoś z lekka 
   bandytowaty
драбина   -   drabina
драбинясте   -   drabiniaste,  w formie drabiny
драбник,  драбиняк   -   wóz drabiniasty
дражка,  дорижка   -   dróżka
драниця   -   deska darta (nie cięta) z jodły
дранка   -   sztacheta 
дранчасти/й   -   pełen sztachet
дрань   -   drań
драпати   -   drapać
драпачка   -   drapaczka,  zużyta miotła
драпіжни/й   -   drapieżny
драпіжник   -   drapieżnik
дратов   -   dratwa
дрелих   -   drelich
дриб,  дріб   -   owce i kozy, albo drób,  ptactwo
дрибне,  дрібне   -   drobne
дрибны,  дрібны   -   drobne pieniądze
дрибнякы,  дрібнякы   -   drobniaki
дриботлява,  дріботлява   -   coś b. drobne
дрик,  лрік   -   stan,  tułów короткі дрик to krótki
   tułów
дримати,  дрімати   -   drzemać
дримота,  дрімота   -   chęć do drzemki,  senność  
   „дримота ня імат” senność mnie nachodzi
дрит,  дріт,  дрот   -   drut
дритувати,  дрітувати,  дротувати   -   drutować
   naprawiać gliniane naczynia przy pomocy drutu
дритяне,  дрітяне,  дротяне   -   druciane,  z drutu
дритяр,  дрітяр,  дротар   -   druciarz,  naprawiający
   przy pomocy drutu
дрылити   -   pchnąć kogoś,  przewrócić
дрындати   -   biec z wolna truchtem
дробеляв/а   -   b. drobne
дробелячивя,  дробелячівя,  дріб   -   b. drobne
дробити   -   drobić,  dzielić na części
дробы  -   ułamki
дровітня,  древутня   -   drewutnia,  pomieszczenie,
   lub tylko wiata na drwa  (drewno opałowe)
дровно   -   drewno
дрот,  дрит,  дріт   -   drut
дротар,  дритяр,  дрітяр   -   druciarz
друг  ( wołacz друже)   -   druh
другє   -   drugie
дружба   -   drużba
дружбити   -   drużbić,  być drużbą na czyimś weselu
дружка   -   drużka,  druhna
дружчыти   -   być  drużką, druhną
друк   -   drąg
друк   -   druk
дручок   -   drążek (ogólnie),  (jeżeli np. do wieszania 
   odzieży  w хыжи to wówczas zwał się  грядка),  do
   wieszania kołyski, albo po prostu jako dźwignia
друшляк,  брушляк   -   kożuszek bez rękawów, 
   lub długa kamizelka z niebieskiego sukna
дряче   -   coś drażniące,  drące po gardle,  uszach
дуб   -   dąb
дубельтове   -   podwójne
дубец   -   kawałek drewna najczęściej dębowego,  
   który wkłada się wzdętej krowie do pyska dla 
   zapobieżenia zamknięciu go
дубина   -   dębina
дубити   -   wyprawiać skórę na kierpce
дубове   -   dębowe
дуга   -   tęcza
дуга   -   klepka beczki,  lub innego naczynia 
    zbudowanego z wygiętych klepek 
дуган   -   tytoń
дуганчак   -   kapciuch,  woreczek na tytoń, 
   najczęściej z pęcherza zwierzęcego
дуганяр   -   sprzedawca tytoniu
дудін   -   dudnienie,  łomot
дуды   -   dudy
дудл'а   -   dziupla
дудл'аве  дерево   -   dziuplaste drzewo
дудлити   -   pić łapczywie,  albo dużo
дудніти   -   dudnić
дудок   -   dudek
дудра/к,  дудравец   -   maruda,  co gdera,  ględzi
   mamrocze coś
дудрави/й   -   lekko marudny,  mamroczący,
   ględzący
дуже   -   dużo
дужка   -   mała klepka,  np. od maselniczki 
дулити  ся   -   wybrzuszać się,  paczyć
думати   -   myśleć
думка   -   myśl
дунути   -   dmuchnąć
дунути   -   ruszyć błyskawicznie do biegu,  
   ucieczki  itp
дупа   -   dupa,  tyłek
дупати/й   -   z dużym tyłkiem
дупач   -   z dużym tyłkiem
дупка   -   część kartofla bez kiełków,  pozostała 
   po krojeniu sadzeniaków (dawno z biedy)
дурак,  дурень   -   głupiec
дуранкы   -   okrągłe  białe śliwki
дурбак   -   osełka do ostrzenia kosy.  Żart. Tępy
   człowiek
дурбакувати/й   -   tępawy
дурень   -   głupiec
дурити   -   łudzić,  oszukiwać,  „czarować”, 
   ogłupiać
дуркати   -   stukać np. do drzwi
дурни/й   -   głupi
дурнувати   -   mocno stukać,  łomotać do drzwi,
   dobijać się uparcie
дурнувати/й   -   głupawy
дусити   -   dusić
дусяче   -   duszące,  najcz. o potrawie, która jest
   sucha i nie chce przejść przez gardło np. ser
дути   -   dmuchać,  dąć
дути  ся   -   nadymać się,  puszyć się,  wydymać
   się
дуткувати   -   grzebać koło czegoś,  lub w czymś,
   majstrować,  kombinować
дух   -   duch
духота   -   duszna pogoda
душа   -   dusza
душа   -   wkład żelazny do archaicznego żelazka
   nagrzewany w piecu
душыня   -   duszenie
душыти  ся   -   pocić się,  męczyć
душок   -   duszek
дуявиця   -   silny wiatr
дяблє   -   diable
дяблятко   -   diablątko
дябол'   -   diabeł
дяк   -   pomocnik księdza czytający w cerkwi
   tzw.  Apostoł
дяка   -   chęć,  chrapka na coś/kogoś
дякувати   -   dziękować

	
 ЛемСловник - LemSlownyk
" л' " - czytaj podobnie do polskiej litery " ł "



 ЛемСловник - LemSlownyk
ЛемСловник - czyli internetowy spis słownictwa łemkowskiego

. .